سفر بخشی از زندگی هر انسان است. کودک در سفر فرصت کشف، کنجکاوی و جستجو را پیدا می‌کند. او می‌بیند، لمس می‌کند، می‌شنود، می‌بوید و لذت می‌برد.
احترام به حقوق بشر،آزادیهای اساسی، زبان،احترام به دیگران(ازفرد تا تمدن)،از جمله مواردی است که اگر در کودکی ریشه نداشته باشد، در بزرگی به سختی شکل می گیرد.شناخت انسان ها، گروههای انسانی، اقوام، ادیان و مهمتر از همه شناخت محیط اطراف یعنی محیط زیست طبیعی نیز نیازمند آگاه سازی در دوران کودکی است. نیازی به مقایسه ومثال نیست :جوامعی که در آن بزرگسالان به محیط اطراف خود احترام بیشتری می گذارند ساختارهای آموزشی آنها برای کودکان ،سالیان سال است که بسیار شکیل تر وعلمی تر شکل گرفته است.
تخیلات سفر | جهانگردان کوچک، جهان سازان فردا
عبدالحسین وهاب زاده می‌گوید: اگر در وهله نخست عشق به طبیعت در نهاد کودکان پرورده شود، خود به دنبال یافتن ریشه‌های تباهی و جلوگیری از آن برخواهند خاست. کودک در دوره‌های سنی گوناگون، در ارتباط با طبیعت مجموعه‌ای از ارزش‌ها را فرا می گیرد که تنها در صورت تحقق همه این ارزش‌ها، در آینده شهروندی توانا و متعهد به محیط پیرامون خود خواهد شد.
لادن قاسمی
کارشناس محیط زیست
