تاریخچه شکل‌گیری باغ گیاه شناسی ملی ایران که بزرگ‌ترین باغ گیاه شناسی خاورمیانه و یکی از ۱۰ باغ گیاه شناسی برتر جهان به‌لحاظ وسعت است؛ به دهه ۳۰ می‌رسد. در سال ۱۳۴۸ عملیات طراحی و احداث این باغ توسط کارشناسان ایرانی و با همکاری تعدادی از کارشناسان خارجی آغاز شد و نقشه جامع باغ طراحی شد. این باغ که به‌عنوان باغ گیاه شناسی تهران نیز شناخته می‌شود؛ زیر نظر موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور اداره می‌شود و مجموعه‌ای ۱۴۵ هکتاری است که در اراضی چیتگر تهران جای دارد.
باغ گیاه شناسی ملی آب و هوایی نیمه خشک دارد .
در این باغ هفت رویشگاه شامل رویشگاه هیرکانی، رویشگاه زاگرس، رویشگاه البرز جنوبی، رویشگاه ایرانی – تورانی، گلخانه جنوب ایران، باغ پیازهای ایرانی، باغ میوه‌های بومی مربوط به ایران بوده و ۶ رویشگاه شامل رویشگاه اروپا، چمن‌زارهای آمریکا، رویشگاه قفقاز، رویشگاه هیمالیا، رویشگاه چین و ژاپن مربوط به جهان است.
و حیوانات باغ ملی گیاهشناسی عبارتند از :
سینه سرخ ، سهره جنگلی، طوطی ، سنجاب، بلبل خرما، دارکوب، روباه و هدهد.
و باغ ملی گیاهشناسی ایران ، مفتخر به داشتن درخت بلند مازو است که در دنیا حداکثر ارتفاع آن به ۳۵ متر می رسد که با استناد به باغ گیاهشناسی کیو در لندن که یکی از مراجع معتبر گیاهشناسی در دنیا محسوب می شود ، در ابتدای سایتش این نکته را یادآور می شود که افتخار باغ ملی کیو به داشتن درخت مازو به ارتفاع ۳۰ متر است و البته ایران مفتخر به داشتن درخت بلند مازو تا ارتفاع ۶۰ متر در جنگلهای هیرکانی را داراست.
کاری از سمیه جعفری و صبرا زنگنه
کارگروه درختبان
